Het jaar 2020 is door Civid-19 een bijzonder jaar geworden. In januari en februari kon nog op pad worden gegaan om plannen in te zien of zienswijzen toe te lichten. Daarna was het in de eerste lockdown haast onmogelijk om een ambtenaar persoonlijk te spreken. Het lijkt er op dat ook het aantal planologische plannen, vanuit de Gemeente lager is geworden dan gebruikelijk. Wat niet is afgenomen, en mogelijk in de eerste lockdown is toegenomen, zijn de lokale aantastingen in de natuur. Het betreft dan aantastingen van zandwallen (de wal doorgraven, verlagen, betuinen, en de begroeiing wijzigen), kappen van bomen e.d.. Het inroepen van een handhavingsambtenaar bleek er ook niet eenvoudiger op te worden.
Doorlopende zaken
Grondstort Sluiskreek Oude Tonge
In oktober 2015 heeft het College van B&W besloten om een dwangsom op te leggen aan dhr. Van Peperstraten, vanwege het illegaal storten van grond (2012) op een perceel aan de Sluiskreek te oude Tonge, waarop de bestemming Natuur rust. De dwangsom houdt in dat voor een bepaalde datum de oorspronkelijke natuurwaarde van het perceel (zo veel mogelijk) moet zijn hersteld. Dhr. Van Peperstraten heeft tegen dit besluit herhaaldelijk bezwaar ingediend. Al een aantal malen is de termijn van handhaven (Begunstigingstermijn) verlengd, omdat de Gemeente telkens weer de argumenten van dhr. Van Peperstraten, om niet aan de termijn te kunnen voldoen, accepteerde en een verlenging van de termijn aanbood.
In 2019 heeft de Rechtbank te Rotterdam uitgesproken dat de handhaving terecht wordt opgelegd, maar dat een aantal voorwaarden, voor de uitvoering, niet onderbouwd te verdedigen zouden zijn. B.v. de voorwaarde ‘niet met zwaar materieel het gebied in gaan’. Elke boer weet dan wat wordt bedoeld, zonder dat er een definitie van wat zwaar is hoeft te worden aangegeven. Helaas wist dhr. Van Peperstraten (agrariër en projectontwikkelaar) dat niet. Dit heeft geleid tot nieuw overleg over de uitvoering. Deze zou in 2020 zijn beslag krijgen, maar helaas, op 12 november 2020 kregen wij bericht van de Gemeente dat dhr. Van Peperstraten opnieuw uitstel van de Begunstigingstermijn (een wel heel toepasselijke term in het licht van dit jarenlange proces) had gevraagd. Als reden werd aangegeven dat ‘….het niet mogelijk is gebleken een aannemer opdracht te geven voor het verrichten van de graafwerkzaamheden’. De Gemeente heeft hier weer gehoor aangegeven en nu de begunstigingstermijn verlengt tot 15 oktober 2021. Met de kanttekening dat begonnen moet worden na het broedseizoen (15 juli 2021). Dit zou de aller-allerlaatste keer zijn, dat de Begunstigingstermijn zou worden verlengd.
Helledijk
In 2016 heeft de Gemeente een vergunning afgegeven tot het “herprofileren van de Helledijk (sectie K, nr 378) te Oude Tonge” . Bij de toelichting op de verleende omgevingsvergunning is, zowel mondeling door een gemeenteambtenaar, als schriftelijk, via de voorschriften aangegeven dat de dijk zou worden teruggebracht (verlaagd en versmald) tot de cultuurhistorisch oorspronkelijke dijk (uit ± 1500), zoals die ook was voor 2004, toen de historische dijk werd opgehoogd. Helaas liep dat anders en werd de dijk geheel afgegraven. NLGO en anderen hebben hiertegen bezwaar gemaakt en aangedrongen op volledig herstel. In 2019 werd dit gedaan met een dijk van ± 1 m hoogte. In 2020 is hier nog een laag boven op gezet en komt de hoogt nu op ± 2,50 m. feitelijk nog te laag en bovendien is er een (niet originele) uitsparing in aangebracht.
Al met al is het herstel, min of meer, bereikt en dat al na 4 jaar! Toch bestaat er nog zorg over de gebruikte grond (veelal restgrond van de aardappelteelt) en de inklinking op termijn. Ook moet de dijk nog met een inheems zaadmengsel van bloeiende planten worden ingezaaid.
Op 22 januari heeft NLGO haar bezwaarschrift omtrent de bouw van een woning op locatie Dirkdoensweg 33, gelegen achter de nieuwe begraafplaats, in het Zandwallengebied, toegelicht en verdedigd tegenover de Raad van State, in Den Haag. In het algemeen biedt de Raad van State alle ruimte om deze toelichting (meestal met een pleitnota) en verdediging te doen. De raadsheer gaf ruim de gelegenheid aan hoor (bezwaarmaker als NLGO) en wederhoor (verdediging, in dit geval de advocaat van de aanvrager). Aangezien NLGO al vanaf 2010 betrokken is bij de natuur- en landschapvriendelijke opzet van de begraafplaats, was het teleurstellend dat op de locatie van een voormalig Careyngebouwtje toch weer een woning mocht worden gebouwd. NLGO wilde die locatie juist open houden, zoals het oorspronkelijk ook was.
De Gemeente en de aanvrager zijn uitgegaan van een losstaande locatie. NLGO is van mening dat als de ontwikkeling van de begraafplaats op de huidige plaats niet zou zijn uitgevoerd, ook de aangevraagde bestemmingsplanwijziging voor Dirkdoensweg 33 niet aan de orde zou zijn
geweest. Daarbij is NLGO van mening dat het bouwen van een woning in een kleinschalig gebied niet bijdraagt aan het behoud van de kwaliteit van het gebied. Laat staan aan het versterken van die ruimtelijke kwaliteit. Een woning van 750 m3 is, naar de mening van NLGO, geen kleinschalige woonbebouwing, maar bijna het grootste wat mogelijk is en dan zijn de vergunningvrije bijgebouwen nog niet meegeteld. De Raad van State oordeelde anders, namelijk dat de betreffende bouwlocatie niet zo veel waarde heeft voor het Zandwallenlandschap. Door de omliggende bebouwing zou er toch al weinig zicht zijn op de locatie.
Op 3 februari heeft NLGO een zienswijze ingediend op het Ontwerp Bestemmingsplan Kelderweg 1, 24, 25, te Ouddorp. Het betrof een complex plan, van één aanvrager, waarbij op de locaties Kelderweg 1 en 25 bouwvallen zouden worden gesloopt en op Kelderweg 24 de ‘kamer’ (haaymete) en de zandwallen zouden worden hersteld. Als ‘tegenprestatie’ mochten er dan woningen worden gebouwd. Dat klonk, op het eerste gezicht, goed. Maar als we de totale aanvraag beschouwen, dan leek de kans groot dat op de locaties Kelderweg 1 en 25 woningen zouden verrijzen, die elk groter zouden zijn (tot 750 m3 ), dan de huidige woning. Bovendien zou op Kelderweg 24 ook nog een evenzo grote woning komen, daar waar er tot dan toe totaal geen bebouwing stond. Naar ons idee was dat teveel van ‘het goede’. Voor de locaties Kelderweg 1 en 25 akkoord, omdat hier al bebouwing stond. Maar grote bezwaren tegen het mogelijk maken van een woonbestemming op de locatie Kelderweg 24, omdat dit ernstig afbreuk doet aan de huidige kwaliteit (openheid en zichtlijnen) van het gebied. En bovendien was er, in 2015, een convenant getekend waarin staat dat er geen nieuwbouw kan plaats vinden in het zandwallengebied als er op het betreffende perceel niets wordt gesloopt.
Op 30 juli heeft de Gemeenteraad het bestemmingsplan gewijzigd vastgesteld. Ons belangrijkste bezwaar, dat er niet voldoende compensatie wordt gegeven om de bouw van een woning op perceel nr. 24 te rechtvaardigen, werd door het College van B&W weerlegd. Er zouden maatregelen genomen worden op de percelen van nr. 1 en 25 om een einde te maken aan de verrommeling aldaar en op nr. 24 zouden (door-)zichtbeperkingen, door de mogelijkheid van vergunningsvrij bouwen, juist zijn tegen gegaan. Bouwwerken en opgaande beplanting mag niet hoger worden dan 1m. Tegen het definitief worden van het bestemmingsplan hebben we geen zienswijze ingebracht. We zullen de situatie ter plaatste nauwlettend volgen en ‘aan de bel trekken’ als wordt afgeweken van de planvoorschriften.
Op 23 maart 2020 heeft NM-ZH, mede namens NLGO, een zienswijze ingediend, bij de Raad van State, op het bezwaar van de Provincie Zuid Holland en de Faunabeheereenheden (FBE) Zuid Holland tegen een afschotverbod voor smienten.
In de afgelopen jaren zijn er door de St. Natuur en Milieufederatie Zuid-Holland (NM-ZH), namens natuurorganisaties, waaronder NLGO, meerdere zienswijzen ingediend omtrent het mogen afschieten van dieren (roeken, winterganzen, zwanen, e.d.). Dit laatste vaak op verzoek van Faunabeheereenheden (jagers) en de Landbouw in de Provincie Zuid Holland.
In oktober 2019 heeft de Rechtbank (Den Haag) negatief geoordeeld over een aanvraag, van de provincie Zuid-Holland en de FBE-ZH, om jaarlijks 6.500(!) smienten te mogen afschieten. De rechtbank constateerde dat de populatie smienten in een matig ongunstige staat van instandhouding verkeert en dat afschot kan bijdragen aan een verdere afname van de aantallen smienten. De provincie heeft daarom onvoldoende onderbouwd dat de staat van instandhouding van de smient niet verder zal verslechteren door het afschot van maximaal 6.500 smienten per jaar. De fluiteenden, met hun karakteristieke roodbruine kop, vreten en schijten teveel in de grasrijke gebieden, vinden de provincie en de jagers. De provincie en de FBE hebben hierop dus beroep aangetekend bij de Raad van State.
Wordt vervolgd.
Op 16 juni heeft NLGO een brief gestuurd aan Sunstroom Engineering Nederland BV, over aankleding zonnepark Melissant. Al in 2016 heeft NLGO zich hard gemaakt om het zonne-energiepark in Melissant beter in te passen in het landschap. Op 15 augustus 2019 hebben wij hierover een gesprek met wethouder Mevr. Both gehad. In dat gesprek is aangegeven dat ook de provincie vindt dat de aankleding niet conform de afspraken is en dat dit op korte termijn alsnog moet plaats vinden. Op 4 juni j.l. werd een voorstel voor aanplant ontvangen. Dit voorstel hebben we , in de brief van 16 juni, van commentaar voorzien, met de afspraken uit 2016.
Het voorstel toen was:
- De nieuw aan te brengen boomsingels (laag blijvend) zorgen voor de landschappelijke
inpassing. (liguster, Gelderse roos, meidoorn, sleedoorn, vuilboompje, sporkehout,
kardinaalsmuts)
- De hekwerken kunnen worden ingepast in de onderbegroeiing, waardoor ze aan het zicht
worden onttrokken.
- Hekwerken, die niet in een boomsingel kunnen worden opgenomen, kunnen worden
aangekleed met inheemse hagen en/of klimmers.
- Door de aankleding met een brede groenstrook rond het zonnepark wordt de installatie
bovendien ingepast in het landschap en niet meer zichtbaar vanaf de weg.
Een reactie wordt afgewacht.
15 september 2020 heeft NLGO bezwaar gemaakt tegen het kappen van bomen (essen, eik, esdoorn) langs de Langeweg (nabij nr.107) te Sommelsdijk / Middelharnis. Dit in verband met de reconstructie van de Langeweg en de bouw van een nieuw schoolcomplex. Helaas was er verwarring over de exacte locatie. In het onderhavige geval bleek het niet te gaan om de bomen langs de Langeweg. De vergunning hiertoe bleek al eerder gegeven. Wat overeind blijft is dat er bomen werden gekapt vóórdat de vergunningsprocedure was afgerond. Bezwaar maken heeft dan geen zin: herstel is niet meer mogelijk. Bovendien was er ook geen compensatieplan bijgevoegd bij de vergunning. Met de huidige kennis weten we dat oude bomen van groot belang zijn voor het ecosysteem en voor de klimaatbescherming (CO2 -afvang). Een jonge boom doet er 40 jaar over om tot dezelfde status te komen. Compensatie van verwijderde oude bomen kan dus niet meer 1-op-1.
Helaas bleek ook nog een strook met ± 40 Brede Wespenorchis (orchideeën) vernietigd.
NLGO heeft al eerder gevraagd om bij dit soort onomkeerbare activiteiten de procedure hiertoe op gepaste wijze te volgen, zodat er nog de mogelijkheid bestaat te bekijken hoe een en ander mogelijk op een natuurvriendelijke manier kan worden aangepakt. De huidige werkwijze van de gemeentelijke overheid lijkt ons een slecht voorbeeld voor de individuele burger.
Op 20 oktober hebben Natuur- en Vogelwacht Schouwen-Duiveland, Natuurmonumenten,
Zeeuwse Milieu Federatie ZMF, Save Our Surfspot (SOS) /Brouwerseiland NEE en NLGO een brief gestuurd aan de Gemeenteraad van Schouwen Duiveland, om de Gemeenteraad extra informatie te geven voor hun beslissing over het herziene bestemmingsplan voor het initiatief Brouwerseiland, in de commissievergadering, op 26 oktober.
Het Brouwerseiland behelst de bouw van een resort van, ruim 300, luxe strandvilla’s op 13 eilandjes in de Grevelingen, in de oude Middelplaathaven tussen de Kabbelaarsbank en de kust van Schouwen.
Het belangrijkste bezwaar van de natuurorganisatie is dat Brouwerseiland te grootschalig is, niet passend bij de natuurlijke omgeving en zelfs schadelijk voor de natuur. Nieuwe verblijfsrecreatieve projecten langs de kust en de Deltawateren zijn een zorg voor veel inwoners van Zeeland en roepen weerstand op. De ondertekenaars willen de Brouwersdam en het natuurlijke open landschap er omheen behouden. Iedereen moet daarvan op een laagdrempelige manier kunnen blijven genieten. Het behoud van een mooie natuur en karakteristiek landschap komt daarmee ook het toerisme ten goede. Uiteindelijk is die natuurlijke beleving op en rond de Brouwersdam juist wat zovele bezoekers naar ons eiland/provincie trekt en wat inwoners waarderen. Natuurlijk werden ook een aantal planologische bezwaren toegelicht.
Op 5 november 2020 heeft de gemeenteraad van de gemeente Schouwen-Duiveland besloten om het aan haar door het college van burgemeesters en wethouders voorgelegde bestemmingsplan, welk plan het project Brouwerseiland ruimtelijk mogelijk moet maken, niet vast te stellen.
Brouwerseiland B.V. heeft beroep ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Op 16 november 2020 heeft NLGO een verzoek om handhaving ingediend voor weer een aantasting in het Zandwallengebied. Het betrof dit keer ingrepen op het perceel Koolweg 27A (genaamd Wollewei). De eigenaar van dit perceel heeft, zonder vergunning, aan de zuidkant van het perceel een bestaande zandwal, gedeeltelijk, opgehoogd. Bovendien ook een druppelsysteem hierop aangelegd. Aan de noordkant van het perceel is een nieuwe, hoge zandwal aangelegd. En verder was de eigenaar bezig met een nieuwe, hoge, zandwal langs de Koolweg. Reeds in een overleg met de Gemeente in 2020, over de handhaving in het Zandwallenlandschap, is hiervan melding gemaakt. Toen werd ons gemeld dat de eigenaar van het perceel zich aan de regels hield. Uit bovenstaande blijkt dat dit, naar de mening van NLGO, niet het geval is. Het plaatsvinden van dit soort aantastingen houdt niet op. Helaas wordt op onze beroepen op handhaving, naar de mening van NLGO, niet adequaat gereageerd.
Jos Hendriks
Coördinator Planologie en Beroepschriften
